คำกลอนสอนรัก-รักเธอเสมอ

รักเธอเสมอ
ถึงม้วยดินสิ้นฟ้ามหาสมุทร์
ไม่สิ้นสุดความรักสมัครสมาน
แม้เกิดในใต้ฟ้าสุราธาร
ขอพบพานพิศวาสไม่คลาดคลา
แม้เนื้อเย็นเป็นห้วงมหรรณพ
พี่ขอพบศรีสวัสดิ์เป็นมัจฉา
แม้เป็นบัวตัวพี่เป็นกุมรา
เชยผกาโกสุมประทุมทอง
เจ้าเป็นถ้ำอำไพขอให้พี่
เป็นราชสีห์สมสู่เป็นคู่สอง
จะติดตามทรามสงวนนวลละออง
เป็นคู่กรองพิศวาสทุกชาติไป

เป็นสัจจังหวังจิตสนิกถนอม
งามละม่อมมิ่งขวัญอย่าหวั่นไหว
จะโอนอ่อนผ่อนตามความอาลัย
ให้ชื่นใจเสียรู้แล้วเถิดแก้วตา
(“พระอภัยมณี” ของ สุนทรคู่)