คำกลอนสอนรัก-เพ้อรัก
สายลมต้องยอดหญ้าทวิวไหว
ไม้เอนโอนกิ่งไหวยอดหญ้า
เห่กล่อมให้หญ้าต้นน้อยสู่นิทรา
เป็นเพลงช้าลาก่อนตะวันรอน
สายลมแผ่วแว่วผ่านความหวานซึ้ง
ฝากดาวดึงส์ไว้เป็นอนุสรณ์
บอกดาวเอ๋ย ดาวน้อย ข้าขอวอน
โปรดอย่ารอนลับไปจากฟ้าเลย
เก็บความรักภักดีที่มีให้
ฝากเอาไว้ที่หัวใจหน่อยเจ้าเอี๋ย
แม้นไม่คิด ชิดชื่น หรือ ชมเชย
ก็บอกฟ้าเถิดเอี๋ย ดาวดึงส์
แม้นไม่รักสักนิดสิทธิ์ของเจ้า
ฟ้าคงได้เพียง เฝ้าช่วงคิดถึง
อ้อมกอดฟ้า ตระกองไ ว้ให้ตราตรึง
แม้นไม่ซึ้ง ถึงรักไม่ฝืนใจ
Tags : กลอน, ความรัก, คำกลอนสอนรัก, รัก, สำนวนรัก